-
1 κατεπειγω
1) теснить, тяготить, удручатьοἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτόν Dem. — его донимали кредиторы2) побуждать, заставлять, принуждать(ὅ ἥλιος κατεπείγει ξηραίνεσθαι τὰς σήψεις Arst.)
οὐδενὸς κατεπείγοντος Her. — без чьего-л. побуждения;Πομπείου κατεπείξαντος Plut. — по настоянию Помпея;ἥ ὥρα κατήπειγεν Plut. — медлить нельзя было;τὸκατεπεῖγον Xen. и τὰ κατεπείγοντα Isocr. — настоятельная необходимость;οὐδὲν ἡμᾶς ἐστι τὸ κατεπεῖγον τὸ μέ σκοπεῖν τὰ περὴ τοὺς νόμους Plat. — ничто не мешает нам рассмотреть вопрос о законах;med. — настойчиво стремиться (τινός Polyb.)3) торопиться, спешитьἕπου κατεπείγων Arph. — иди не медля, поспеши
См. также в других словарях:
κατεπείγω — (AM κατεπείγω) 1. επείγω υπερβολικά, πιέζω πολύ, δεν επιδέχομαι αναβολή, έχω βιασύνη ή ενέχω στοιχεία ή ιδιότητες που απαιτούν σπουδή (α. «τα έγγραφα αυτα κατεπείγουν» β. «οὔτε τι κωλύει, οὔτε κατεπείγει», Ιπποκρ.) 2. μέσ. κατεπείγομαι σπεύδω… … Dictionary of Greek